Aan de oever van de Dode Zee

Een bedoeïn ontspant zich met zijn waterpijp

Jordanie, veelzijdig en gastvrij!



Als je in dit land over "golf" spreekt wordt je verondersteld het over de golf van Aqaba te hebben want een golfbaan kent dit land (nog) niet. Aan de aanleg van de eerste baan wordt nu gewerkt.
Een land dat aan uiteenlopende groepen reizigers veel te bieden heeft, zo kan Jordanië gerust worden aangeduid. Voor de zonaanbidder zijn er prima mogelijkheden in Aqaba (aan de Rode Zee) of aan de Dode Zee, voor natuurliefhebbers en wandelaars zijn er diverse aansprekende natuurreservaten en voor degenen die op zoek zijn naar (Bijbelse) historisch plaatsen is er een overvloed aan mogelijkheden. Als reisbestemming is het wellicht niet het eerste land waar je aan denkt in deze rumoerige tijden. Tegelijk kan men zich realiseren dat het noodlot je evenzeer kan treffen in bijvoorbeeld Parijs, Brussel of Kopenhagen. Duidelijk is dat de autoriteiten in Jordanië veel oog hebben voor de veiligheid. Zo vinden er bij de ingang van hotels steeds veiligheidscontroles plaats en zijn er op diverse plaatsen langs de doorgaande wegen checkpoints.


Dode Zee


Uiteraard had ik tevoren het nodige over de Dode Zee gehoord. Toch bleek het een verrassende ervaring om er echt kennis mee te maken. Wat allereerst opviel is dat deze zee zo diep gelegen is. Het wateroppervlak van deze zee ligt ruim 400 meter onder dat van bijvoorbeeld de Middellandse Zee. Komend vanaf (het vliegveld van) Amman loopt de weg bijna constant naar beneden. Deze diepe ligging heeft tenminste één voordeel: De extra laag aardse atmosfeer zorgt ervoor dat schadelijke UV - straling hier minder goed doordringt.
Natuurlijk heb ik ook uitgeprobeerd hoe het is om te drijven in het zoute water. Het bleek goed te doen en bij volledige ontspanning blijkt zelfs je hoofd makkelijk te blijven drijven. Het is wel zaak voortdurend op je rug te drijven want vermeden moet worden dat het zeer zoute water in de ogen komt. Bij de traditie hoort dat men na een bad in de zee zich insmeert met de donkere modder uit de zee. Emmertjes met het zwarte goedje zijn op het strand voorhanden. Zeker voor mensen met bepaalde huidproblemen schijnt dit heilzaam te zijn doordat er bepaalde mineralen, vitamines en ook antbiotica in voor komen. Zo’n 20 minuten dit op je huid laten inwerken, lekker afdouchen en je voelt je weer heerlijk fris.

"Ìk voel me hier thuis!"

Diverse poeders waarmee artiesten in Petra figuren in glazen flesjes creëren

Drijven in de Dode Zee

De desert road is zo ontworpen dat hij bij gelegenheid als landingsbaan voor vliegtuigen kan worden gebruikt


Dana natuurreservaat


Gelegen aan de Kings Highway, de eeuwenoude handels- en pelgrimsroute van Amman naar Aqaba, treffen we het Dana natuurreservaat van ruim 300 km2. Bij een tocht van noord naar zuid is een bezoek hieraan (en eventueel een overnachting) zeker aan te bevelen. Men is doende het dorpje Dana dat enkele tientallen jaren onbewoond en verlaten was weer tot leven te wekken. Er zijn en worden diverse verblijfsaccommodaties in het plaatsje gerealiseerd in de overblijfselen van de oorspronkelijke bebouwing. Wij overnachtten in het Dana Guesthouse. Het comfort van dit verblijf kan het beste worden aangeduid met basic, geen luxe maar alle noodzakelijke voorzieningen, een kamer met eventueel verwarming, (gedeelde) sanitaire voorzieningen en prima maaltijden, zijn aanwezig. Het uitzicht vanaf het hooggelegen guesthouse naar het dal is onvolprezen. Diep in het dal is ook het tentenkamp te zien waar toeristen desgewenst in de vrije natuur kunnen overnachten. Op onze wandeling met een gids door het dal is het een onophoudelijk genieten van fraaie uitzichten. We leren er tegelijk het nodige over de diverse geneeskrachtige kruiden die hier groeien.

Wegrestaurant in de bergen

Eeuwenoude inscripties in de bergwnaden van de Wadi Rum

Modern transport in de Wadi Rum

Kruidenwinkeltje in Petra

De uit de bergen uitgehakte gevel van de graftombe van de koning van de Nabateeërs in Petra


Wadi Rum


Helemaal in het zuiden van het land treffen we de Wadi Rum, een ruime vallei die oogt als een zandwoestijn met steile, spectaculaire rotswanden van zandsteen en graniet. In dit fenomenale landschap, feitelijk de historische grond waarop Lawrence of Arabia opereerde, maken lokale bedoeïenen er hun werk van bezoekers rond te leiden in open jeeps. Wie er liever wandelt of een tocht per paard of kameel maakt wordt er ook bediend. Er zijn tentenkampen waar de toerist kan eten en drinken en desgewenst ook overnachten. Eeuwen geleden was dit gebied al onderdeel van de karavaanroutes van Zuid Arabië naar bijvoorbeeld Damascus of Petra. Je kunt je hier een goed beeld vormen hoe de Nabateeërs hier rond het begin van onze jaartelling in spelonken tussen de rotsen overnachtingplaatsen, karavanserai, hadden. Hun aanwezigheid van destijds is nu nog af te lezen aan rotstekeningen en teksten in de rotswanden. 

 

Petra


Tenslotte, en zeker een hoogtepunt van dit rondje Jordanië, bezochten we Petra. Deze oude stad, die nu uit louter ruines bestaat, wordt tot een van de zeven wereldwonderen gerekend. Gelegen op een knooppunt van handelswegen was deze stad de steenrijke hoofdstad van de Nabateeërs. Rond het begin van onze jaartelling woonden hier zo’n 25.000 mensen. Naast de ligging van de stad was een belangrijke factor voor de bloei de inventieve manier waarop de bouwers, gebruikmakend van bronnen in de bergen, de watervoorziening in de stad geregeld hebben. De sporen van het waterleidingsysteem zijn overal nog terug te vinden. Petra is gelegen in een dal tussen diverse bergen. De huidige toegangsweg is een anderhalve kilometer lang pad in een spelonk tussen bergwanden van enkele tientallen meters hoog. Aan het eind van deze spelonk staat de bezoeker dan ineens tegenover de beroemde uit de bergen uitgehakte gevel van de graftombe van de koning van de Nabateeërs. Verderop in de stad zijn met name in de bergwanden nog heel veel van dergelijke (maar minder mooie) grafmonumenten te vinden. Het is indrukwekkend hoe hier, zeker met de toelichting van een gids, de geschiedenis tot leven komt. Dit alles in een prettige rustige ambiance: Er zijn hier wel wat souvenirwinkeltjes, gedreven door plaatselijke bedoeïenen, maar in bescheiden mate. Daarnaast verzorgen de lokale bewoners desgewenst ook voor een taxirit terug uit Petra per paardenkoetsje of op de rug van een ezel. Natuurlijk doen de souvenirverkopers en personenvervoerders hun best om hun produkten en diensten onder de aandacht te brengen. Toch voel je je hierdoor niet voortdurend achtervolgd en lastig gevallen. Integendeel durf ik te zeggen, de Jordaniërs blijken uiterst voorkomend en gastvrij. Ze stellen er een eer in je als gast te kunnen begroeten. Het maakt dat je je welkom voelt in dit schitterende land!

Bard in bedoeïnenkamp in

de Wadi Rum

Vervoer van en naar Petra