Veel mensen denken wellicht: Golf is een suffe elitaire sport met een klein balletje maar dat is maar een deel van de waarheid. Golf is in de wereld van de gepensioneerden vooral ook een gezelschapsspel, heel belangrijk en heel tijdrovend.

In dit verband kan ik wel zeggen: Peter was natuurlijk een centrale figuur in zijn eigen familie maar er is ook een andere groep waar hij wezenlijk deel van uit maakte: De wereld van zijn golfkameraden.

Ondergetekende kan daarvan getuigen want sinds ruim 20 jaar ben ik intensief met hem opgetrokken op en rond diverse golfbanen.

Eerst in de jaren 90 op Golf Club Soestduinen, een klein golfbaantje vlak bij huis, waar we de beginselen van het spel hebben geleerd.

Vervolgens Edda Huzid in Voorthuizen. Daar begonnen met samen te rijden de ene keer Peter de andere keer ikzelf. Peter zorgde voor chique vervoer in zijn klassieke Jaguar, de auto waar hij trots op was en die werd aangeduid als de auto met het notenhouten dashboardkastje.

Spelend in Voorthuizen ontstond het ritme van 2 a 3 keer per week golfen.

Met een half uur heen en een half uur terug betekende dat gezamenlijke autoritten van 2 a 3 uur per week. In 2017 stapten we over naar Golf Club Anderstein in Maarsbergen waarbij het carpoolen continueerden.

Gedurende deze autoritten hebben we heel wat afgesproken en hebben we nagenoeg nooit zwijgend naast elkaar gezeten. Aan gespreksstof hadden we nooit gebrek.

We spraken onder meer over:

= Golf natuurlijk, de juiste technieken, de juiste stokken, goede en minder goede medespelers enzovoort

= Politiek, we waren het zelden eens maar genoten van het bakkelijen hierover. Meestal waren we wel in staat om in één rit een bruikbaar regeeraccoord te smeden.

= Overheidsbeleid, het moest anders en beter vonden we allebei maar hoe dan wel: daarover liepen onze meningen weer uiteen

= Vakanties, Peters regelmatige trips naar Spanje waar hij onder meer erg genoot van zijn golfronden met Anne Lies

= Auto’s, regelmatig overlegden we of al tot inruil van onze auto moest worden besloten

= Klusjes in en om het huis en ervaringen met klusjesmannen

= Naaste familie en daarbij speciaal aandacht voor kleinzoon Just, waar hij gek op was en met wie hij nog mooie fietstochten in de planning had

In Voorthuizen is een start gemaakt met het formeren van een groep spelers die gezamenlijk hun ronden konden lopen.

Peter was een van de grondleggers van deze club binnen de vereniging. Dit clubje groeide, anderen sloten zich aan. Bepalend bij deze aanwas was Peters motto hierbij: Iedereen die zich aan wil sluiten is welkom! Dit steeds gehanteerde ontbreken van enig selectiecriterium leidde tot het ontstaan van een groep die gerust divers van samenstelling genoemd kan worden. Deze groep, die we later de Bende van Bousema zijn gaan noemen bestaat en functioneert nog steeds en bestaat nu uit 17 leden. Hoe verschillend de leden van de groep ook zijn van aard, achtergrond en golfniveau: de Bousema Bende is een hechte club, bloeit als nooit tevoren en Peter had hierin zijn eigen karakteristieke plek.

Met name deze Bousema Bende, waaronder ook ondergetekende, gaat Peter enorm missen.

We danken hem voor zijn kameraadschap!

Bousema Bende speelt buiten de deur

Na drie keer mag je van een traditie spreken. Als een pandemie dat niet verhindert gaan de leden van de Bende van Bousema er groepsgewijs eenmaal per jaar op uit. Inmiddels is in dat verband eenmaal Duitsland bezocht, een volgende keer ging de club naar België, Durbuy en omgeving en dit jaar was Maastricht en omgeving het reisdoel.

De vorige keer dat we met de bende eropuit gingen naar Durbuy kon ik meerijden in de Engelse klassieker met notenhouten dashboardkastje van herenmodetycoon in het hogere segment Peter S.. Genoemd bendelid is het aardse geklungel inmiddels ontstegen en houdt ons van boven vast en zeker in de gaten, waarschijnlijk gezeten in een gerieflijke fauteuil met een goed glas rode wijn binnen handbereik. Deze keer kreeg ik de mogelijkheid om de verplaatsing naar het zuiden mee te maken in de nieuwe aanwinst van Bon Vivant John V. (nering doende in de wereld van hotel-, diner- en dergelijke bonnen). Na deze rit voel ik me echt ingewijd in de wereld van moderne mobiliteit. John beschikt over een elektrisch monster uit de hoogste categorie. De auto blijkt bij elke snelheid absoluut geruisloos zodat een rustige conversatie zonder enige stemverheffing te allen tijde mogelijk is en de 60-er en 70-er jaren klassiekers uitstekend tot hun recht komen. John weet niet alle maar wel veel van de technische capaciteiten van zijn wonder op wielen. Zo vertelde hij dat het zwaartepunt van de auto erg laag is vanwege ingebouwde zware accu’s. De extreem solide wegligging die daarvan het gevolg is demonstreerde hij diverse malen door met toenemend hoge snelheden cirkelvormige op- en toeritten naar snelwegen te ronden.

Gewapend met mondkapjes (toen nog voorgeschreven in België) arriveerden alle deelnemers nagenoeg gelijktijdig in Genk bij Golfclub  Spiegelven, voor de meesten van ons een onbekende bestemming behalve voor Speuldenaar Jaap B., die én de baan én het bijgelegen hotel én het sterrenrestaurant aldaar al bleek te kennen. Nagenoeg iedereen investeerde een euro in oefenballen voor de driving range en na wat onwennig geput vooraf ging de eerste ronde in bosrijke omgeving van start. Waarschijnlijk wat beduusd door het geaccidenteerde terrein en enkele blinde holes kwam niet iedereen tot maximale prestaties. Waterhindernissen (vennen zegt men daar) waren niet overdreven talrijk maar vaak wel erg lastig. Omdat ikzelf graag positief naar de wereld kijk heb ik gemerkt dat een bal in zo’n water prachtig ronde kringen veroorzaakt. Ik kon op hole 7 niet nalaten om na de eerste waterbal nog een keer zulke mooie cirkels te veroorzaken. Het weer werkte mee want afgezien van een enkele korte verfrissende bui bleef het verder droog ofschoon we ons daarover tijdens de ronde niet konden informeren omdat de Buienradar-app in België niet bleek te werken. Op het terras dreigde nog wat nattigheid waardoor we ons snel onder de parasols verzamelden maar tenslotte bleek het voornaamste vocht daar het lokale bier dat de verhitte ober ons bezorgde.

Ondanks tegenvallende scores keken allen voldaan terug op de eerste etappe van onze trip. Op naar Maastricht vervolgens.

Ons hotel Au Quartier, gelegen in de schaduw van de OLV Sterre der Zee-basiliek beviel ons al meteen uitstekend. De aanpalende straatjes zijn pittoresk, het hotel blijkt een kunstig samenstel van pandjes uit de 17^e eeuw, de kamers hebben alles wat nodig is voor een opfrisbeurt en een goede nachtrust, de gastvrouwen blijken voorkomend en vriendelijk en de keukenbrigade verstaat zijn vak. Kortom prima!

De ontbijtstart van dag twee gaf ons al meteen een geweldige boost. Het gebodene was vers en smakelijk en  de bedienende dames waren weer goed op dreef. Rondom de bediening ontspon zich een dialoog van de dames met de nooit om een woord verlegen zittende Spoorwegconsultant Gerard B., die zijn culinaire wensen hardop dicteerde. Even later vroeg de bedienende dame of Gerard ook een glaasje water wilde voor de pilletjes die ze bij hem had bespeurd. Op zo’n moment, betrapt op zijn fysieke tekortkomingen, valt zelfs Gerard  even stil.

De planning voor dag twee voert ons naar de baan van International Golf Maastricht. Na een weldadige nachtrust, een gezellig ontbijt en gewapend met liefdevol bereide lunchpakketten verwonderen we ons over het aanzicht van deze aan de rand van de stad gelegen geonduleerde baan. We zijn inmiddels al wat gewend aan zuidelijke terreinomstandigheden, dus wat kan ons gebeuren? Op een enkele uitzondering na blijkt dit toch nog de nodige teleurstellingen met zich te kunnen brengen. Er was er echter één, de eerste dag had hij zich ook al positief onderscheiden, die onverslaanbaar bleek. We kenden hem al van zijn unieke swing en grote wisselvalligheid maar deze dag vertoont hij zich in absolute kampioensvorm. Ik heb het hier over Jan Divot G.. Hij epitheton Divot dankt hij aan zijn eigen uitspraak: “Een mooie Divot vind ik nog belangrijker dan een goede slag!” Tijdens deze ronde in Maastricht waren én zijn Divots én zijn slagen in orde. Ik speelde in Jans flight dus kan hiervan zelf getuigen. Vanuit deze flight hadden we ook (nagenoeg bij voortduring) zicht op de flight voor ons. Daar werd met hartstocht gespeeld. Er waren er bij die met iedere slag meer tegenslag ontmoetten. Climax voor ons was toen emeritus Hongaarse bankier Henk L. na een machtige misslag voor de verre omgeving uitriep: “KAT!!” (Dit kan ook met een U geweest zijn of zelfs met DT, dat is mij dan ontgaan.). De lezer begrijpt: Wij leefden met hem mee zeker toen we even later zagen hoe lastig het spel hier was. Terugkijkend op deze ronde heeft het spel hier ons allen toch nog wat opgeleverd. Naast hole 9 hebben we een blik kunnen werpen op de vindplaats van Belgische Neanderthalers. De gemeente Lanaken heeft het nodig gevonden deze vindplaats met een harmonicavormig stalen dak te overdekken. Dit bleek achteraf een buitenkansje want op Google Maps waarop deze vindplaats wordt vermeld zegt een teleurgestelde belangstellende: “Ik had dit graag gezien maar deze vindplaats is altijd gesloten!” Op het zonnige terras van het clubhuis werd bekend dat Jan Divot die dag 40 punten had gescoord. Alle winnaarsaspiraties van de andere bendeleden smolten daarop weg en we besloten er toch maar een gezellige avond van te maken. We schoven die avond aan voor het diner bij Van Buuren, pal naast de basiliek. De stemming was al goed maar werd nog verhoogd met de eerste DL3Bier die Jan Divot zich liet serveren. Wim Pi vd B. bestelde vervolgens in alle consternatie als voorgerecht een cappuccino (maar bedoelde een carpaccio). Voordat tenslotte het laatste nagerecht op tafel kwam hebben we nog heel wat gesmuld, gelachen en gedronken. Groepsgewijs hebben we hierna nog even het Vrijthof aangedaan en met Wals no2 van Sjostakovitsj (en Andre Rieu) in gedachten neuriënd zijn we dromeland in gekuierd.

Gewapend met vuile was en lunchpakket zochten we vervolgens onze slotbestemming  De Zuid Limburgse Golf & Country Club Wittem. Ondanks de twijfelachtige positie op de ranglijst besloot eigenlijk iedereen er toch nog alles aan te doen om een mooie positie in de eindklassering te bereiken. De lokale club werkte hieraan mee door onbeperkt oefenballen voor de driving range ter beschikking te stellen. De baan, we kunnen niet anders doen dan toegeven, is werkelijk schitterend. De eerste negen holes voeren door een adembenemend sprookjesbos. Diverse leden van ons gezelschap waren hierdoor zodanig betoverd dat ze in deze eerste negen holes niet tot tien punten zijn gekomen. De tweede negen waren aanzienlijk ruimer van opzet en boden daardoor dus betere kansen maar ja, toen waren de meesten al weer te vermoeid voor een mooie score. Al met al arriveerden we allen moe maar voldaan op het clubhuisterras in Wittem. Daar bleken de neven Gerard B. en Wim Pi al een speciale band te hebben gesloten met twee andere gasten van de club. We begrijpen niet hoe maar uit dit contact is een uitnodiging voor een volgend golftripje geboren. We kijken uit naar nadere berichten hieromtrent.

Aan het eind van dit geheel werden we getrakteerd op een passend woord van de organisator en gewaardeerde stimulator van al dit moois, de gekende auto- en bandehandelaar Hans vd H uit L. Hij was ook degene die ons informeerde over de einduitslag van deze driedaagse happening. Deze uitslag is:

1. Jan Divot G.. We stonden hier al niet meer van te kijken en bewonderen hem daarom zeer. Hij beloofde onmiddellijk de door hem verworven Peter Schnetkamp trofee een passende plaats op zijn virtuele schoorsteenmantel te bezorgen.
2. Cees artiest v S. Deze uitkomst was niet direkt voorzien. Cees blijkt een man die met name door de regelmaat in zijn spel tot grote hoogten reikt. Hij wordt met jaloezie bejegend.
3. René dokter B. Nog zo’n man die met ernst en ambitie in zijn spel tot hoge niveaus en uitslagen komt. Het is een man die van een degelijke aanpak houdt. Voor een serieus debat kan je goed bij hem terecht.
4. Ruurd 82 V.. Ons bendelid dat het dichtst bij de golfbaan woont. Hij weet dat goed te benutten want op stille tijden moet hij veel op de baan te vinden zijn. (Wij zien dat niet en daarom zijn het stille tijden.) Laatst liep hij, ik was erbij en verwonder me nog steeds, de AB combinatie op Anderstein in 82 slagen!
5. Wim Pi, onze kleine grote man uit het (kleine) Scherpenzeel. Hij steekt ons al jarenlang met zijn monsterscores in zijn zak. Ondanks zijn lage handicap weet hij nu toch weer de top 5 te bereiken. Het blijft een wonder!

Na de slotwoorden van organisator Hans en de prijsuitreiking was het tijd voor de thuisreis.

Voor alle volledigheid: In dit verslag kwamen niet aan bod maar waren wel aanwezig

Jonggehuwde Jan K dé voormalig leverancier van de betere dameskleding in Barneveld

SmeerCees T die wel het nodige met dames maar niet met dameskleding heeft

Gerrit Bousema Beker-houder B. Emeritus accountant en voetbalbestuurder die aansluitend aan deze vermoeiende dagen onmiddellijk voor een vakantie vertrekt

Leo grootgrondbezitter V die na een recente operatie weer een scherp zicht op de bal heeft

Met plezier keek ik op deze trip terug en met hetzelfde plezier schreef ik dit verslag.

Toon, penvoerend bendelid

Peter Schnetkamp, hij wordt gemist

In allerlei opzicht, want, voor wie dat niet wist:

Hij had diverse rollen in zijn aardse leven

Dit is de kans er een paar weer te geven

Allereerst was hij golfer op menige baan

Je kon hem naar Soestduinen, Voorthuizen en Maarsbergen zien gaan

Hij was een speler, ambitieus en vol vuur

En hij speelde met stokken het liefst niet te duur

Ooit brak zijn Chinese stok bij het water

De kop vloog er af en wat deed Peter later?

Hij huurde een hulpkracht in met hem te zeggen

Zou jij in de vijver even naar mijn kop kunnen dreggen?

Ooit was hij in het golf ook teamkapitein

Dat paste hem wel    zo’n rol vond hij fijn

Ofschoon hij meestal het liefst een ander liet werken

Kon je dat hierbij aan hem niet merken

Hij leidde zijn team naar mooie wedstrijdresultaten

En zorgde voor financiële afwikkeling onder de maten

Eén aspect van deze functie wat hem erg goed lag

Was het speechen aan tafel aan het eind van de dag

Ook daarbuiten heb ik trouwens vaak gehoord

“Tijdens de vergadering nam de heer Schnetkamp het woord!” 

Ik maakte met Peter vele autoritten

Nooit kwamen we daarbij zonder gespreksstof te zitten

Politiek was een item waar hij graag voor koos

Met bestuurlijke besluiten was, vond hij, veel loos

Diverse  uitgaven van het gemeentebestuur

Vond hij overbodig en in ieder geval te duur

Over zijn klassieke Jaguars was hij erg tevreden

Er waren er maar weinig, vond hij, die zo goedkoop reden

Er zijn nog meer punten die ik aan zou kunnen raken

Maar dat duurt te lang en dat kan ik niet maken

Tot slot nog een ding dat we niet mogen vergeten

Een taak waarvan Peter zich heeft gekweten

Hij heeft, samen met anderen, deze club opgericht

En hem daarna eigenzinnig ingericht

Want hij had bij de aanwas van de club een vast ding

Eenieder is welkom in deze kring

Daarom zijn er nu leden uit diverse sectoren

Die zo op het oog niet bij elkaar horen

Toch functioneert deze club zeer gesmeerd

Dat hebben we door de tijd wel geleerd

We kunnen dus zeggen bij dit club-feest

Ons ontstaan is een verdienste van Peter geweest!

Daarom doen we wat van ons te verwachten is

We drinken op Peters gedachtenis!